Franco Faggiani

In de romans van Franco Faggiani speelt de natuur een grote rol. Zo ook in zijn nieuwste, al staan hierin ook menselijke relaties centraal. We vroegen de auteur naar De wind over het land.

 

Tekst Annemiek van Grondel

Franco Faggiani (Rome, 1948) is een veelzijdig man. De journalist, ­fotograaf, wijnkenner en fanatieke bergwandelaar publiceerde naast kinder-literatuur, sporthandboeken, reisgidsen en biografieën ook romans, waarvan de meeste vertaald en sommige, zoals Het jaar dat Shizo Kanakuri verdween, bekroond. Voor zijn zevende roman De wind over het land liet hij zich inspireren door het wel en wee van een goede vriend.
“Het speelt zich af in midden-Italië, maar uit privacyoverwegingen transporteerde ik het verhaal naar een gebied met min of meer dezelfde kenmerken: heuvels, wijngaarden, bossen, boerderijen”, vertelt de auteur vanuit zijn huis in Milaan. “Ik koos Oltrepò, tussen Lombardije, Piëmont en Ligurië, slechts een uurtje rijden vanhier. Dat scheelde tijd voor mijn research.”
Protagonist is financieel expert en jurist Gregorio Bajocchi del Drago, die al heel jong familiebedrijf La Conventina erft. Opdat hij kon studeren, zorgden trouwe werknemers, die er al generatieslang wonen, voor dit eeuwenoude wijnhuis met landgoed en talloze boerderijen. Inmiddels kan hij meer taken op zich nemen, maar dan verschijnt een koopgrage buitenlandse investeerder die La Conventina voor een astronomisch bedrag tot een toeristisch luxecomplex wil transformeren.

Wat is wijsheid?
De lezer wordt op een aangename manier het verhaal ingetrokken, in een lange flashback die zich vervolgens chronologisch ontvouwt. Gedachten van de hoofdpersoon en dialogen in spreektaal met ­onder anderen zijn boezemvriend Massino, zoon Johann, ex-echtgenote Emma en oude crush Cora contrasteren met dromerige, haast verheven beelden van het landschap of de wispelturige weergoden.
Meerdere keren duikt Vincent van Gogh op. Het motto van de roman is een citaat van de kunstenaar: ‘Ik wil graag met je meelopen om erachter te komen of we op dezelfde manier naar de dingen kijken’. “Ik bedoelde met ‘meelopen’ samen de weg van het leven bewandelen”, verduidelijkt de auteur. “In een relatie moet elke persoon onafhankelijkheid behouden, maar over sommige belangrijke dingen is een gemeenschappelijk standpunt nood-zakelijk. Anders lopen de wegen uiteen.”

Miss Bisio
Het draait in dit verhaal om liefde, vriendschap en saamhorigheid, en de band met het land. Faggiani: “Veel Italianen verlangen ernaar terug te keren naar het leven in kleine gemeenschappen, waarin je je veilig en beschermd weet. Je leeft zonder speciale behoeften en er is veel meer solidariteit.
In de stad vermijden of negeren mensen elkaar doorgaans. We hebben een tweede huis in de Alpen, 1700 meter boven zee-niveau. Daar is de wereld aangenaam klein en comfortabel. Maar mijn vrouw is architect in Milaan, dus we leven grotendeels in de stad. Ik ben jaloers op de mensen in mijn boeken.”
Sommige van zijn personages draagt hij een warm hart toe, zoals de eeuwige vrijgezel Giulietta Bisio, al decennialang streng doch rechtvaardig financieel beheerder van La Conventina. “Heerlijk om te beschrijven hoe ze over landweggetjes tuft op een oude motorfiets, met een drie maten te grote helm op het hoofd. Ze is gebaseerd op iemand van de uitgeverij waar ik werkte. Een andere collega, die naast mij aan dezelfde recht-hoekige tafel zat, zou eveneens schrijver worden, en ook hij beschreef ‘Miss Bisio’ in zijn debuut. ­Geëerd in twee boeken, een ­record!” •

Franco Faggiani, De wind over het land, vert. Saskia Peterzon-Kotte, A.W. Bruna Uitgevers, € 22,99

Wij mogen drie exemplaren weggeven van dit boek. Wil je kans maken, vul dan hieronder je gegevens in.