De ziel van Elisa

Over Elisa Toffoli (Triëst, 1977), kortweg Elisa, schreven we hier nog nooit. Niet omdat ze geen aandacht zou verdienen maar omdat ze voorheen vooral in het Engels zong. Nu is er echter Intimate – Recordings at Abbey Road Studios met bijna enkel Italiaanstalige successen. Sommige wat ouder, andere spiksplinternieuw en daarmee is dit een uitgelezen kans om Elisa eindelijk uitgebreid te leren kennen. Nieuw is bijvoorbeeld haar meest recente single Quando Nevica (als het sneeuwt), een stuwende, poppy power ballad over een geliefde die even fantastisch als onbetrouwbaar is. Een eerder succes is Luce – (Tramonti a Nord Est) (Licht – Zonsondergangen in het Noord-Oosten) uit 2001, het meest bekroonde lied dat ooit het Festival van Sanremo won maar dat voor dit album wel van een geheel nieuw jasje werd voorzien. En in de aard van dat nieuwe jasje schuilt de grootste kracht van dit fraaie album. Bedacht als een manier om iedereen van haar vorig jaar in no time uitverkochte tournee mee te laten genieten, werd het tot een magistrale studiosessie waarop Elisa de sterren van de hemel zingt. Groots gearrangeerd hebben ze de live ervaring weten te behouden zodat alles toch ook intiem, direct en persoonlijk aanvoelt. De ziel vliegt, beweert Elisa in het zelfgeschreven L’anima vola, en zo is het. Zeker als zíj het zingt.

Elisa, Intimate: Recordings at Abbey Road Studios, ­Island Records / Universal