Het universum van Mina

Wie had dat nou gedacht? Dat Mina na jaren van verzamelalbums op haar 83ste (!) toch nog met een geheel nieuwe plaat zou komen. En wat voor één: Ti amo come un pazzo – ik houd van jou als een gek – is een triomf en een ode aan het vakmanschap en de ongekende veelzijdigheid van de Tijgerin uit Cremona (haar geboorteplaats). Twaalf nummers brengt ze, als twaalf discipelen haast van het grote, onuitputtelijke thema van de liefde. Soms kun je dat bijna letterlijk nemen, bijvoorbeeld als ze zich in het ontroerende Don Salvato als in een gebed tot de grote redder richt. Soms gaat het via een hoogst opmerkelijk nummer als L’orto – de moestuin – over tevredenheid en dankbaarheid voor wat de wereld ons te bieden heeft. Maar uiteindelijk gaat dit album vooral over liefde en muziek en over wat zingen vermag. Mina, die naar verluidt vijf- tot zesduizend nummers per jaar aangeboden krijgt, en ze allemaal beluistert, weet ook nu weer een klein universum te scheppen waarin ze zonder schaamte 83 kan zijn, en dat ook laat horen, om dan weer uit te halen alsof de tijd nooit vat op haar heeft gehad. Ze zingt een duet met het twintigjarige megatalent Blanco, ze verrast en is toch ook vertrouwd en herkenbaar. Pazzesco!
Mina, Ti amo come un ­pazzo, PDU